Kaldırımda oturur vaziyette el etti ihtiyar. İki büklüm beli, elinde asası. Yüzünde derin çizgiler… Durup, arabaya aldım. -Nereye gidiyorsun dede? -Az ilerideki kurban kesilen yere bırakır mısın oğlum? (kapalı semt pazarı) – Ne yapacaksın orada dede? – Belki biraz et verirler… – Evin nerede? – Zafer mahallesinde. – E nasıl gideceksin uzak oralar? – Biraz et bulalım da, Allah kerim… Kısa yol boyu bi kamyon dua etti… Dedeyi bıraktıktan sonra aklıma takıldı. Gideceğim yerdeki işimi alelacele halledip pazara geri döndüm. Ethem dede pazarın sütunlarından birinin dibine koyduğu çuvala bir poşet koyup, boş başka bir poşetle elinde asa ağır aksak tekrar pazarı turluyor… Öbek öbek insanlar karınca misali etleri kesip biçip…