Artık kapanmak için yalnızca bizim beklendiğimizi hissettiğimiz mekandan ayrılırken yanımdaki arkadaş şu sözleri söyledi: “Burası nasıl bir mekan, herkes birbirine ‘iyi akşamlar’ diyor. Hiç böyle bir şey görmedim.” Hah, işte orası Hiçhane! Hiçbir kafenin, çöpleri toplayan belediyenin temizlik işçilerine her akşam çay ikram ettiğini de görmemişsinizdir. İşte orası Hiçhane. Çayları tepsiye koyup ayaklarına kadar götüren de bir akademisyen. İnsanın söyleyebileceği ne söz kalıyor; hiç. İçinde Türk edebiyatı, İslam tarihi, çeşitli roman ve şiir kitaplarından oluşan küçük bir kütüphane de barındıran, isteyenlerin kitap okuyabileceği ve isterse kiralayabileceği veya satın alabileceği, farklı ve rengarenk dekoruyla hemen dikkat çeken bir mekan Hiçhane. Buraya gelenlere müşteri demek bana garip kaçıyor, misafir sözcüğü daha yerinde…